Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Rogowie
Parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
28-520 Opatowiec, Rogów nr 3
tel. 41 35 18 238
liczba wiernych: 680
(sołectwa: Kęsów, Kobiela, Rogów, Urzuty i Wyszogród)
Proboszcz:
ks. Adam Dziadek, mgr lic., ur. 1972 (Zagość), wyśw. 1999, mian. 2018
Z historii Parafii
Rogów to malownicza miejscowość tuż przy ujściu Dunajca do Wisły. Pierwsze zapiski na jej temat możemy znaleźć przy okazji erygowania parafii pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, a więc z lat 1399-1432. Niewątpliwie znaczący wpływ na to wydarzenie miał podskarbi królewski Hinczka.
Jednakże, w pełni zalety lokalizacji tej miejscowości dostrzegł dopiero żyjący dwa wieki później mieszczanin krakowski – Jan Wawrzyniec Wodzicki. Jako właściciel tutejszych ziem postanowił w 1684 roku zmodernizować i rozbudować istniejący tu port rzeczny, a także zbudował pierwszy spichlerz. Po jego śmierci dobra rogowskie przeszły w ręce syna Michała.
Michał Wodzicki urodził się 3 października 1687 r. i po okresie starannego wychowania i kształcenia poświęcił się stanowi duchownemu. Był on kolejno kanonikiem sandomierskim, gnieźnieńskim, scholastykiem łęczyckim, a od 1713 r. kanonikiem krakowskim i wikariuszem generalnym biskupa Felicjana Konstantego Szaniawskiego, po którego śmierci objął na rok rządy diecezją krakowską, zostając jej administratorem. Należy też wspomnieć, że w 1733 roku ks. Wodzicki był też bliskim współpracownikiem, a później pełnomocnikiem bp. Jana Aleksandra Lipskiego.
Lata 1734-1746 to okres szczególnie wzmożonej i gorliwej działalności duszpasterskiej ks. Michała z Granowa Wodzickiego. Swoją posługę kapłańską pełnił w tym czasie głównie na terenie Małopolski. Niewątpliwie, wtedy też związał się emocjonalnie z Rogowem. Świadczy o tym może chociażby powstanie w 1734 roku, z jego inicjatywy, Bractwa Szkaplerza Najświętszej Maryi Panny. Z tego okresu, a dokładnie z 1738 roku, pochodzi również znajdująca się po dziś dzień na przykościelnym placu kamienna figura Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, będąca wotum dziękczynnym ks. Michała Wodzickiego za koronację Augusta III oraz nadanie godności kardynalskiej przez papieża Klemensa XII bp. krakowskiemu Janowi Aleksandrowi Lipskiemu.
Szczególnie ważna dla mieszkańców Rogowa była wizyta ks. Michała Wodzickiego w 1751 roku, gdyż wiązała się ona z ufundowaniem nowej świątyni z drzewa modrzewiowego (niestety, spłonęła w 1932 roku) oraz kamiennej dzwonnicy-bramy. Należy w tym miejscu wspomnieć, że znaczący wpływ na kształt obu obiektów wywarł królewski architekt Franciszek Placidi. Przybycie ks. Wodzickiego do Rogowa w 1762 roku miało znamienny charakter, bowiem było związane z konsekracją nowego kościoła. Należy zaznaczyć, że dokonał jej sam fundator, gdyż od 1759 roku piastował on godność biskupa przemyskiego. Trzeba też wspomnieć, że w tym okresie bp Michał z Granowa Wodzicki należał do czołowych podpór tronu polskiego.
Nie sposób też zapomnieć, iż w trakcie tego pobytu ów biskup przemyski funduje kolejny kościół w parafii, tym razem przeznaczony dla działającego tu od 1664 roku szpitala. (Kościół ten od 1997 roku znajduje się w Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni koło Kielc). I choć biskup Michał z Granowa Wodzicki odszedł niespodziewanie 1 stycznia 1764 roku w Warszawie, a jego ciało zostało złożone przy boku ojca w grobie rodzinnym w kościele Mariackim w Krakowie, to serce biskupa na zawsze pozostało w Rogowie.
Obecna świątynia pochodząca z 1934 roku, murowana w neogotyckim stylu i usytuowana wśród wysokich drzew, jest chlubą wiernych z parafii Rogów, o czym może świadczyć podjęcie trudu jej odnowienia tuż przed 240. rocznicą śmierci bp. Michała, który kierował się w swym życiu dewizą:
„Serce najpierw dla Boga, a później dla ziemi rogowskiej”.
